Mijn naam is 65 Naamgeving in de Vlaamse dovengemeenschap

Auteurs: Miek Bocxstaele en Griet Christiaens

Uitgever: Doof Vlaanderen Vorming vzw

Publicatiejaar: 2011 

ISBN: 9789075977394 

Het is voor vele ouders een leuke zoektocht tijdens de zwangerschap en voor vrienden en familie een groot raadsel tot het geboortekaartje arriveert: hoe heet de kleine spruit? Welke naam vonden de kersverse ouders zo mooi dat hij bovenaan hun lijstje prijkte? Die naam is meestal gebaseerd op de klank. Er zijn mensen voor wie de betekenis van een naam doorslaggevend is, maar meestal speelt die betekenis in onze westerse cultuur geen rol meer. Vermits de ouders de naam bijna altijd vóór de geboorte kiezen, is er ook geen enkele directe link met het uiterlijk of het karakter van de naamdrager.

Maar er bestaan culturen waarin de naamgeving op een heel ander manier gebeurt. Bij de Indiaanse stammen krijg je een naam bij de geboorte. Op bepaalde tijdstippen in je leven, bijvoorbeeld de puberteit of bij een belangrijke daad, verandert die naam. Bij de Maidu, krijgen de meeste kinderen een naam bij de geboorte naar aanleiding van een evenement dat op dat moment plaatsvindt. Vindt er niets noemenswaardig plaats, dan worden deze kinderen als ‘kind’, ‘baby’, ‘jongen’ of ‘meisje’ aangesproken tot men iets karakteristiek aan het kind opmerkt. In Ghana bijvoorbeeld krijgt een jongetje dat op maandag geboren wordt de naam Kojo of Kwadzo. Wordt een meisje op dinsdag geboren dan heet ze Abena.

Maar ook hier in Vlaanderen is er een groep mensen, een gemeenschap, die op een heel andere manier met namen omgaat. In de dovengemeenschap bestaat er naast de officiële geboortenaam ook een andere manier van naamgeving: de naamgebaren.

TENTOONSTELLING
Bij dit boek maakte Doof Vlaanderen Vorming vzw een reizende tentoonstelling. Interesse om de tentoonstelling in jouw vereniging, organistatie, school,..... te plaatsen? 
Neem contact op met vorming@doof.vlaanderen.